|
Er
is net een jonkie geboren; een witte. |
|
De
roodbonte borstel (de cavia rechts) is een vriendinnetje
dat helpt met de jongen. |
|
De
moeder buigt zich over het eerstgeboren jong heen. |
|
Het
vriendinnetje kijkt belangstellend toe. |
|
Er
komen weer weeën en de moeder gaat even rustig
liggen. Het vriendinnetje ontfermt zich zolang over
het jong. |
|
Het
jong is ingedaald en de moeder haakt met haar tanden
in de tanden van het jong. Hierdoor scheurt het vlies
vaak al. |
|
De
baby komt naar buiten. |
|
En
het is geboren! |
|
Het
is een brindle gladhaar. |
|
Het
vriendinnetje komt ook weer dichterbij. |
|
De
jongen proberen te staan. |
|
Het
brindle-jong staat en schuift half over zijn zusje heen. |
|
De
moeder komt dichterbij en snuffelt aan ze. |
|
Ze
likt het witte jong. |
|
Maar
dan wordt ze onderbroken door nog meer weeën. |
|
En
daar is het derde jong! Hij zit nog in het vlies. |
|
De
moeder heeft het vlies er af gehaald. Het witte zusje
blijft er dichtbij, terwijl de brindle al op avontuur
lijkt te gaan! |
|
De
moeder maakt zich schoon. |
|
De
moeder schijnt zich af te vragen waar haar brindle-jong
zo ver heen gaat. |
|
Maar
daar komt de vriendin ten hulp! |
|
Zij
ontfermt zich over het afgedwaalde brindle-jong. |
|
Terwijl
het brindle-jong weer dichterbij komt, probeert het laatstgeboren
jong op te staan. |
|
De
moeder gaat nu zelf naar het brindle-jong toe, terwijl
de vriendin volgt. |
|
Terwijl
de moeder weer terug is bij haar twee witte kinderen,
blijft de vriendin bij het dwarse brindle-jong. |
|
Hij
is weer afgedwaald! Nu al een echte ondeugd! |
|
De
moeder maakt zich schoon, terwijl de witte jongen naar
haar toegaan. |
|
Dan
maakt ze hen ook schoon. |
|
Het
ene jong probeert onder haar te komen om zo lekker warm
uit te kunnen rusten van alle vermoeienissen. |
|
Het
brindle-jong heeft nu ook door hoe het moet en komt
er ook bij. |
|
De
moeder echter kijkt eens in het rond... |
|
...
en loopt weg om in een hoekje te gaan liggen. |
|
De
jongen blijven enigszins verbouwereerd achter. |
|
Maar
de moeder ging weg omdat de placenta (moederkoek of
nageboorte) wordt geboren. |
|
De
moeder trekt het er uit en eet het op. Ze eet alle placenta's
op. |
|
Frappant
is dat dieren die herbivoren zijn (dus alleen groenvoer
eten) tòch de placenta opeten. Dit komt omdat
dat goed voor hen is: zo krijgen ze vitaminen en mineralen naar binnen. Bovendien trekt het zo niet de aandacht van roofdieren. |
|
Zodra
dat gedaan is, gaat de moeder naar haar jongen. |
|
Ze
controleert ze allemaal nog eens. Ze beginnen al wat
op te drogen. |
|
Met
moeder en kinderen gaat het goed! |
Met dank aan Shirley van Caviastal en -opvang Oase voor de foto's
|