|
|
De pagina Caviahemel is ermee gestopt. Het Condoleanceregister Caviahemel is nog altijd actief. Je kunt hier vertellen over je overleden cavia en je krijgt altijd antwoord op je bericht.
|
Op alle foto's rust copyright, ongeacht of er wel of niet een copyrightvermelding op staat. De foto's mag je dan ook niet zonder toestemming van de makers gebruiken.
|
Lara over haar cavia: Ik
wil het verhaal vertellen van mijn enorm
lieve caafje Legolas. Zijn bijzondere
en beroemde naam dankte hij aan het feit
dat ik op een avond de film Lord of the
Rings zag, waarbij ik zéér
onder de indruk was van de blonde elf ;),
zat te kijken, en wij toevallig de dag erna
besloten een cavia te halen. Een goede vriendin
van ons is fokker en ik mocht bij haar de
mooiste :) uitzoeken die zij had. Onmiddelijk
viel me een erg klein, prachtig lichtbeige
caafje met een wit neusje op. Hij leek op
een of andere manier erg veel op het karakter
uit de film, en zo noemde ik hem erna.
Het was een ongelooflijk schattig beestje,
vanaf de eerste dag kwam hij als ik op mijn
bed lag te lezen ernaast zitten, en hij
bleef piepen tot ik hem optilde en op mn
buik zette, waarna hij vredig m’n hand zat
te likken tot hij weer terug in z’n kooi
ging. Hij wist zelfs prima met onze katten
om te gaan en lag vaak met ze te slapen,
wat we erg komisch vonden.. Helaas
ging ik na ruim een jaar op een avond ergens
logeren, en de volgende morgen belde mijn
moeder op om te zeggen dat Legolas die nacht
ineens was overleden... Ik heb hem nooit
meer gezien, omdat ik wilde dat hij al was
begraven voor ik thuis kwam, en zo heb ik
nog altijd het beeld van een springerige
en likkende cavia in mijn hoofd dat ik nooit
zal vergeten.
|
Johan en Bianca over
hun cavia:
Sofie was 5 weekjes toen wij haar kregen.
Drie weken later kreeg zij een abces in
haar onderkaak. De dierenarts had zoiets
nog nooit gezien bij zo'n jong beestje!
Na goed overleg kon hij haar wel opereren.
Een week later met anti-bioticum was het
abces nog groter geworden en Sofie was al
30 gram afgevallen. Sofie is achtergebleven
bij de dierenarts voor de operatie. Helaas
belde de arts 's middags dat haar gebit
zo misvormd was, het groeide alle kanten
op behalve de goeie kant. Als we haar zouden
laten leven moest zij elke dag injecties
tegen bacteriën, om de zes weken naar
de arts om de tanden te laten slijpen, en
bij elk hapje dat zij zou eten zou ze het
gevoel hebben dat ze met spelden eet. Triest,
maar dit wilde wij Sofie niet aandoen.
Wij hebben met de kinderen besloten haar
in te laten slapen... We zullen haar gepiep,
nieuwsgierigheid, gezelligheid en geklauter
missen... |
Kirsten over haar cavia's:
Ik heb twee cavia's gehad die helaas
allebei zijn overleden. Mijn eerste cavia
had ik voor mijn verjaardag gekregen toen
ik acht jaar oud werd. Ik wilde al heel
lang een cavia en was er helemaal blij mee.
Het was een vrouwtje en ik noemde haar Punky.
Van haar heb ik wel een foto op mijn kamer
hangen, maar geeneen op mijn computer.
Jammer genoeg kreeg iets voor haar tweede
last van een gezwel. Haar hebben we laten
inslapen om haar uit haar lijden te verlossen.
Ze is net aan twee jaar geworden.
Later had ik met kerst van mijn oma geld
gekregen en ik wist al gelijk wat ik wilde,
een andere cavia. Het verdriet van Punky
was inmiddels een beetje gezakt (zij was
overleden in de zomer) en toen ik de dierenwinkel
inliep zag ik gelijk zo'n schattige cavia,
zwart met wit, ik wist het meteen, die wilde
ik hebben. Ik noemde haar Panda. Het is
lang goed gegaan en okal heeft ze wel eens
last van diarree gehad was ze er wel weer
bovenop gekomen. Alleen nu waren wij op
vakantie gegaan in Spanje. We
hadden Panda, zoals altijd als we op
vakantie gaan, bij iemand gebracht die in
de tussentijd voor haar kon zorgen. De eerste
ochtend dat we terug waren van vakantie
werden we gebeld door die mensen. Panda
was overleden, heel plotseling want er was
voor de vakantie niets met haar aan de hand.
Het is die laatste nacht gebeurt en de hele
vakantie was ze wel gewoon actief geweest
en at en dronk ze goed. Ze was
pas drieënhalf, dus van ouderdom kan
het ook niet geweest zijn denk ik. Het is
nog steeds een raadsel, maar ik ben er heel
verdrietig om. Van haar heb ik hier wel
een foto. Ik hoop dat Panda en
Punky, en ook alle andere cavia's in de
caviahemel het goed hebben (gehad).
xx Kirsten
|
Leon over zijn cavia:
Ik had een cavia, zijn naam was Ed.
Een hele lieve cavia. Hij is zondag 10 augustus
2008 overleden. Hij was 7 jaar oud
en hadden hem vanaf het begin dat hij nog
klein was. Op 2 oktober zou hij 8 zijn geworden
maar helaas heeft hij dat niet gehaald.
Ik ben erg verdietig dat hij er
niet meer is en hoop dat hij een mooi plaatsje
krijgt in de caviahemel. Dag lieve
Ed ik zal je erg missen en ik zal je nooit
vergeten !! Leon.
|
Susanne over haar cavia:
Op zondagmiddag, 21 september heb ik
onze cavia Beertje in laten slapen. Hij
had toen al bijna een week niet meer gegeten,
ondanks dat de dierenarts de haken aan de
kiezen had verwijderd. Omdat Beertje altijd
een goede hooi-eter is geweest was ik nogal
verrast over de haken. Helaas bleek in het
weekend dat er meer aan de hand was. De
dierenarts vermoed dat Beertje een nieraandoening
heeft gehad en daardoor minder is gaan eten
en daardoor last heeft gekregen van de kiezen
en daardoor... Ik heb nog 4 cavia's
en een konijn, maar toch is het kaal zonder
onze Beer! We hebben hem in de
tuin begraven, naast de hond. Slaap lekker,
kereltje, en sorry dat ik je de laatste
dagen nog zo heb geplaagd met dwangvoeren.
Liefs, Susanne |
Lydia over haar cavia:
Ter herinnering aan Speedy van Lydia
Speedy heeft gisteren afscheid
van ons genomen en heeft nu wellicht al
haar plekje in de Caviahemel ingenomen.
Ik hoop dat ze daar veel plezier mag hebben
met alle andere lieve cavia’s die daar ook
zijn. Speedy is ruim 7 jaar
geworden, ze maakte haar entree samen met
mij in Beek in ons appartementje, haar eerste
optrekje vulde praktisch de hele woonkamer.
Toen ze een jaar of 6 was werd het tijd
voor een nieuw cavia optrekje, ze kreeg
toen van mij een senioren huisje, een beetje
kleiner; vond ze ook knusser want ze leefde
helemaal op. Tevens had ze gezien haar leeftijd
dan ook alles gelijkvloers, hi hi.
Speedy had niet één maar twee
grote liefdes in haar leven, uiteraard was
ik daar 1 van en daarnaast was er nog haar
grote vriend Polly, het Maltezer Leeuwtje
van Tilly en Cor (mijn bovenburen). Polly
bezocht haar regelmatig en ’s zomers speelden
ze samen buiten in het gras. Een ongelooflijk
tafereel om te zien, een hondje die met
een cavia speelt, en meestal was het een
geknoevel van jewelste en er werd heel wat
afgekust tussen die twee.
Naast Polly had ze nog meer vriendjes; Miko
(het broertje van Polly) en dit jaar mocht
ze nog aan haar contactenlijstje Max
toevoegen. Speedy was uniek,
en dat zeg ik niet omdat ze van mij was.
Ze is al die jaren mijn beste maatje geweest,
ondanks dat ze alleen leefde in haar cavia
huisje, veel cavia’s zouden ongelukkig zijn
alleen… Speedy niet. Ze was net als ik een
happy single. ’S morgens vroeg als ik opstond
dan begroette ik haar, vanmorgen was het
leeg in de kamer. Geen lief snuitje omhoog
in de lucht zodra ze me zag, geen gerinkel
van haar belletje waar ze mee speelde en
waarmee ze buiten haar gepiep en gefluit
aandacht mee wist te trekken.
Geen gezellige onderonsjes meer op de bank…
Geen uurtjes meer samen op het balkon…
Geen gesjouw meer met pakken hooi en zaagsel
… Kilo’s witlof heeft ze weg gegeten
in de loop der jaren … Aardbeien was
ze dol op … (net als ik overigens)…
Speedy kreeg last van ouderdom
kwaaltjes en zoals bij veel cavia’s uit
zich dat in tumoren, een lijdensweg wilde
ik haar besparen. De beslissing viel me
weliswaar zwaar, ik hield veel van haar
en ben haar op z’n minst verplicht ook ervoor
te zorgen dat ze pijnloos en op een goede
manier haar entree in de Caviahemel mag
maken. Ik was bij haar en heb op een fijne
manier afscheid kunnen nemen, ik zal haar
nooit vergeten. Speedy je
was bijzonder, bedankt voor alle fijne jaren
samen en je lieve gezelschap! |
Maartje over haar cavia: Mijn cavia is vandaag
overleden. Ik zou heel graag willen
dat ie ook op uw site in de cavia hemel
komt! Hij heette Dribbel en was een
driekleur cavia. Groetjes
Maartje
|
Marlot over haar cavia's:
Ik had een hele lieve cavia genaamd
Pluisje en nog 2 cavias wat ik zo ga vertellen
is schokkend en triest, het gaat over Pluisje.
Het begon allemaal op een dag toen
m'n cavia's oogje slecht werd (ze had een
tumor in haar hoofdje). De dierenarts
zei dat ze geen pijn had. Haar oogje werd
letterlijk uit haar hoofd geduwd door die
stomme tumor. Toen heb ik haar maar
laten inslapen want: als ik haar op schoot
had wilde ze van me schoot vallen om zelfmoord
te plegen. Dat kon ik dus niet meer
aan. Toen zij er niet meer was had
een van de 2 cavia’s een hartaanval gekregen
en de ander at niet meer; zo gingen de 3
cavia's alle 3 in een week DOOD.
Aan de cavia’s: beste meiden ik mis jullie
heel erg. Ik wilde dat ik jullie nog kon
voelen en horen. Kusjes van hier
x-x-x-x-X-x |
Minke over haar cavia:
Op 23 mei 2008 is mijn 3 jaar oude
cavia Lilly Punky Brush helaas overleden.
De paar dagen voor haar dood had ze waarschijnlijk
iets verkeerds gegeten waardoor er een ontstekking
is ontstaan in haar darmen. Nadat ze een
dag niet had gegeten ben ik de volgende
ochtend en ook de avond daarop met haar
naar de dierenarts geweest. Gewapend
met vloeibaar voedsel, een medicijn voor
haar darmen en antibiotica zijn we de strijd
aangegaan om haar te redden maar helaas
mocht het niet baten. Ze is die nacht nog
gestorven. Zoals bij de meeste huisdieren
die ik heb gehad probeerde ik een originele
naam te verzinnen. Lilly vond ik ontzettend
mooi maar ik wilde haar iets aparts meegeven.
Omdat ze eruit zag als een punker en een
borstel besloot ik haar Lilly Punky Brush
te noemen. Een vriendin van mij noemde haar
zelfs wc-borstel. Hoewel haar
leven niet erg lang is geweest denk ik wel
dat ze een gelukkige tijd had bij mij. Ze
zorgde wel dat ze niet werd vergeten of
over het hoofd gezien. Soms hoorde ik haar
door de deur heen piepen om aandacht. Het
dringt nog niet echt tot me door dat ze
echt weg is, ook al is ze al begraven.
Elke keer als ik langs de plek loop waar
haar kooi stond wil haar even aaien. En
elke keer als ik weg ga heb nog de neiging
om naar haar te roepen dat ik weg ben.
Dag lieve Lilly, dag mijn lieve meisje...
|
Phaedra over haar cavia:
Hallo, ik ben Phaedra en dit was mijn
cavia Babbel. Hij hield heel veel van mij
en van de andere 4 cavia's. Toen
we hem een worteltje gaven, bleef er een
stukje in zijn keel hangen en zijn ademhaling
werd steeds moeilijker. De dierenarts zei
dat het omdat het een veel te klein diertje
is en kon niet opereren. Alles
ontstak, zijn luchtwegen... Babbel was van
augustus 2007 tot april 2008, dat wil zeggen
dat hij nog geen 1 jaar oud was. We vonden
hem in april buiten in hun grote ren, hij
stierf met veel pijn, ik mis hem! |
Andrea over haar cavia:
Dit was Snuffie die ik kreeg toen ik
jarig werd in 2001 op 19 december. Toen
was ik 12 en zat in groep 8. Ik vond cavia
altijd al van die lekkere knuffelbeestjes
en besloot samen met mijn moeder om er eentje
te kopen. Toen we bij de dierenwinkel
waren was ze 8 weken toen ze bij ons kwam
en is altijd goed gegaan. Na 4 en half jaar
nooit naar de dierenarts te zijn geweest
(enkel voor controle omdat, ik graag zeker
ben) kreeg ze ineens een behoorlijke bult
in haar nek die leek op een knikker. De
dierenarts gaf me er wat voor maar het hielp
niet, het groeide uit tot een pinpongbal
en uiteindelijk zo groot als een tennisbal!
Het werd voor haar ook moelijk
om te eten en te drinken want ze viel gewoon
om en zat ook heel vaak bij haar in de kooi
te kijken of het wel goed ging, altijd als
ik haar hielp, kreeg ik likjes van d'r,
zo lief altijd. Op die dag besloot
ik om haar de volgende dag door m'n moeder
in te laten slapen bij de dierenarts omdat
ik haar in gedachten wilde houden zoals
ze was hier thuis op m'n schoot en
in d'r kooitje. Ze was altijd zo
lief en hield er van om in m'n nekje te
zitten, lekker warm met z'n twee. Ik hoop
dat ze het fijn heeft. Ik heb nog steeds
een fotootje op haar kooi waar inmiddels
al weer 2 jaar een nieuwe in zit. Ik
mis haar wel, het word nooit meer het zelfde!
Op 21 november 2006 was het helaas over.
Ik vind het fijn om hier over te schrijven
en bij haar andere soortgenootjes mag staan.
Snuffie je was en
bent nog steeds de liefste! |
Esther over haar cavia:
Ik wil heel graag een plekje voor mijn
cavia Frodo die helaas afgelopen dinsdag
is overleden. Hij heeft de respectabele
leeftijd van 8 jaar bereikt, dankzij een
goede portie witlof, aandacht en veel beweging
:) Frodo was wat je noemt een doorgeefcavia,
ik kreeg haar via een collega en ik vind
zelf, als je aan een dier begint dan blijft
hij/zij tot het einde! Ik was dan ook erg
blij dat mijn collega mij toen heeft gevraagd.
Frodo was echt een uniek exemplaar
en het is een duidelijke afwezigheid, het
koken is er een stuk saaier op geworden
( Frodo snoepte graag groenten mee), ook
met mijn 3 katten kon Frodo het goed vinden.
Frodo was er al toen de katten in huis kwamen
( door de jaren heen) zij waren allen gewend
aan Frodo en vonden het prima als hij los
liep, daarbij liet ik Frodo nooit zonder
mijn toezicht, ene kat blijft een kat.
Hoewel Frodo ook eens de kat heeft
aangevallen. De kat zat Frodo achterna,
die cavia draait zich om, kat schrikt en
toen ging de kat op de loop voor de cavia,
Frodo stond haar 'mannetje';) Kortom
ze heeft naar mijn idee wel een plekje verdiend.
|
Joey over zijn cavia:
Op 17 november 2008 is Babbel gestorven
hij mocht 6 jaar 3 maanden en 16 dagen oud
worden. Ik heb veel verdriet. Ik
heb hem op 21 augustus 2002 gekregen en
hij is gestorven op 17 november 2008.
Hij leed aan een hersenbloeding , je mocht
ook niet meer aan zijn kop komen.
Groetjes joey en vast Babbel vanuit de hemel.
|
Johanna
over haar cavia:
Mijn cavia Lodewijk(meisje) was ziek,ze
at niet meer en was heel stil en mager.
We maakten ons die morgen al zorgen.
Ik ging naar school ook diezelfde morgen,
mama maakte zich int de loop van de
dag meer en meer zorgen. Ze heeft Lodewijk
bij haar gepakt en verwarmd en direkt een
afspraak met de dierenarts gemaakt!
Na school konden we direkt naar de
dierenarts. Ze heeft Lodewijk nog proberen
te laten eten, maar ze viel altijd om.
Dus heeft de dierenarts haar een spuitje
gegeven voor als het iets in de hersentjes
zou zijn. Dan hebben we de cavia bij
Marleen gelaten en ik mocht de volgende
morgen bellen of ze nog leefde. Maar
ze is al overleden in haar slaap die avond.
We hebben haar mooi begraven in de
tuin! Ze heeft volgehouden totdat ik
er was! Ik mis haar zo 'mijn kleintje'.
Snik, snik, snik, snik, snik...
Nooit heb ik zo veel verdriet om iets
gehad. Maar nu weet ik dat ze goed
terechtgekomen is bij andere cavia's!
En vriendinnen zullen we altijd blijven!
Johanna |
Laura over haar cavia: Floppie is gestorven
een paar weken na een verwijdering van een
abces. Ze bleef afvallen en uiteindelijk
was dat haar fataal. Ik wist die nacht dat
ze er s'ochtends niet meer zou zijn.
Ze was 3 jaar. |
Nicole over haar cavia:
Mijn allerliefste Knabbeltje. Jij was
altijd zo lief en mooi met je ruwe borstelvachtje.
Ik mis je zo erg. Een paar dagen
terug merkte ik dat je ademhaling langzamer
en moeilijker werd. Het was in het
weekend maar niemand die me naar de DA kon
brengen... Zaterdagavond heb ik je
nog eruit gehaald, maar ik wist nooit dat
dat de laatste keer was. Ik heb je
voor zoveel dingen behandeld, zoals oogontsteking,
diarree, parasieten. Elke keer kwam je er
weer gezond en sterk uit! Maar dit
had ik nooit aan zien komen... Vrijdagavond
voerde ik je nog wat sla en komkommer, want
je was de hele dag nog niet uit je hokje
gekomen. Dat was de laatste keer dat
ik je aaide. Ik belde zondagochtend om te
kijken of je nog leefde. Dat was zo!
Je zat weer op je dakje, een stuk appel
mee te vervoeren naar je nachthok. Ze dachten
dat alles weer goed kwam! Maar nee,
je kwam (uit paniek) je hok uit en
lag daarna stil buiten je nachthok. Wat
moet dat verschrikkelijk geweest zijn.
Ik kan het niet geloven dat je weg bent...
Maar 3,5 jaar geworden... Je was nog veel
te jong! Maar het kon geen longonsteking
zijn, ze denken dat het erdoor kwam dat
je dik was... een hartaanval dus. Maar ik
zal het nooit weten. Maar geen andere
cavia neemt jou plekje in, jij bent uniek
geweest! Zo lief. Altijd kusjes geven. Dat
mis ik zo erg... Ik zal jou nooit vergeten
lieverdje! Tranen vallen nog elke dag uren
over mijn wangen... elke traan, die zegt
hoeveel ik je mis, hoeveel ik van je hou...
Jij hebt altijd een speciaal plekje
in mijn hart! Knabbeltje:
van april 2005-16 november 2008
|
Mascha en Jelle over
hun cavia:
Afgelopen
dinsdag is onze lieve Jip (de zwarte op
de foto) van 2 jaar plotseling overleden.
Hij voelde zich niet lekker en de volgende
ochtend is hij in de armen van Jelle heengegaan...
volkomen onverwachts! We weten niet wat
er mis was.. We zijn er kapot van en zijn
maatje Pluk ook... Rust zacht
lieve Jip... |
Noëlle over haar cavia: Mijn kleine lieve cavia
Joep is ook in de caviahemel..
Donderdag ben ik met mijn cavia Joep naar
de dierenarts geweest omdat hij een paar
weekjes aan de diarree was terwijl hij wel
goed at, het viel mij op dat hij de stukjes
wortel en appel liet liggen. Ik heb
toen naar zijn tandjes gekeken en ik zag
dat hij een stukje van zijn voortand af
had. De DA zei dat het niet aan zijn voortandjes
lag maar aan zijn kiesjes, dat deze te lang
waren en dat hij dan minder ging eten en
dat daardoor zijn darmen van slag waren,
vandaar de diarree... Ik heb toen en
afspraak gemaakt voor een gebitsbehandeling.
Ik ben daarna direct begonnen met dwangvoeren
omdat de DA zei dat Joep wel wat moest aansterken
voor maandag. Toen ik vrijdagavond thuiskwam
heb ik nog lekker moet Joep geknuffeld,
toen ik hem ik zijn hokje wou zetten sprong
hij er steeds weer uit en als ik het deurtje
dicht deed begon hij heel hard aan de tralies
te knagen. Ik heb toen Joep met
hok en al mee naar mijn slaapkamer genomen
en heb hem naast mijn bed gezet. Zaterdagochtend
werd ik al om 7 uur wakker en heb Joep naast
mij in bed gelegd waar we samen nog 2 uurtjes
lekker hebben geslapen. Toen ik hem
weer in het hokje wilde zetten sprong hij
er weer de hele tijd uit of hij begin weer
aan de tralies te knagen. 'S middags ben
ik 20 min. weggeweest om voor Joep peterselie
te halen (voor zijn buik) maar toen ik terugkwam
zat hij helemaal in elkaar gedoken en hij
reageerde bijna niet. Ik heb toen
de dierenarts gebeld en kon om half 5 terrecht.
In de auto kwam Joep weer een beetje bij
en hij reageerde op mij toen ik zijn naam
riep... helaas is Joep om kwart voor 5 overleden,
hij was zo verzwakt dat hij bijna in schok
was, ik heb toen besloten om hem te laten
inslapen en dit gebeurde toen ik hem in
mijn armen hield. Ik mis mijn kleine
schatje echt vreselijk erg en ik kan niet
beseffen dat hij in zo`n korte tijd zo snel
achteruit is gegaan, de DA zei dat Joep
steeds aan de trailies zat te knagen omdat
hij eruit wilde en wou dat ik hem vasthield,
ik heb gedaan wat ik kon. Ik heb de
hele nacht niet geslapen, moest de hele
tijd huilen... ik mis hem zo... gelukkig
is Joep dicht bij mij want hij is in onze
tuin begraven... ik zal hem nooit vergeten..
Ik hoop dat Joep samen
is met mijn andere cavia`s die ik gehad
heb en die jammergenoeg ook overleden zijn...
Spetter, Fred en Barney... ik zag Joep soms
als mijn kindje, ik heb hem gekregen toen
hij 5 weken was, ik nam hem overal mee naartoe
en iedere avond ging ik standaard met hem
knufflen en elke zondag mocht hij lekker
bij mij in bed slapen. Toen ik opweg
was naar de dierenarts praatte ik de hele
tijd tegen hem maar hij reageerde bijna
niet meer totdat ik zei: "Mamma is
bij jou" toen keek hij mij aan en raakte
mijn neus met zijn neus aan... ik mis hem
echt verschrikelijk en ik ben helemaal kapot
omdat hij niet meer bij mij is en ik niet
meer met hem kan knuffelen...
Liefs Noëlle
|
Remo over zijn cavia:
Blekie is op 31 augustus 2008 om 19:15
uur gestorven. Hij is 5,5 jaar geworden,
het was een hele aardige en leuke cavia
het was de beste cavia. Als ik de koelkast
open deed of een appel ging schillen ging
hij altijd heel hard piepen. Op
een dag keek ik in zijn hok en had hij een
bloedneus, ik had het schoongemaakt en hij
maakte het zelf ook schoon. 14 dagen
voor zijn dood werd hij heel erg ziek, hij
bleef in een hoekje zitten, bewoog amper
en at en dronk niks hij piepte zelfs niet
meer. Gelukkig was hij na 2 dagen weer
beter, hij at weer bewoog meer en piepte
weer maar hij dronk niet. Ik had samen
met mijn moeder hem iedere dag water gegeven.
2 dagen voor zijn dood begon hij weer te
drinken en alles leek weer goed te gaan,
maar na 2 dagen werd hij ineens weer heel
ziek. Ik zat naast zijn hok hem te
aaien toen hij opeens een heel raar geluid
maakte, het bleek dat hij slijm aan het
spugen was. Ik haalde hem uit zijn
hok en heb hem op mijn schoot gezet. Hij
moest na een poosje niet meer spugen maar
maakte wel dat rare geluid. Toen ik
Blekie 's avonds op mijn schoot zette begon
hij stuipstekkingen te maken, ik aaide hem
en hij ging liggen mij maakte steeds meer
stuiptrekkingen en na een paar minuten was
Blekie gestorven. Ik heb Blekie
begraven in de achtertuin in een doos in
zijn schootkleedje ik heb er een mooie steen
op gelegd en een bloem erbij gelegd.
Blekie ik zal je missen... |
Romy over haar cavia:
Ik heb mijn cavia Stevie verloren op
3 september 's ochtends, Wij hebben
haar zelf niet zien overlijden. Ze
lag 's ochtends in slaapstand dood in haar
kooi. Ik ben heel erg verdrietig en
mis haar heel erg. Elke dag zie je
wel een leeg plekje in de huiskamer waar
mijn cavia stond. We hebben Stevie
in de tuin begraven!! Mijn cavia is
5 en een half jaar oud geworden!! Ze
had wel een soort van handicap, want ze
was blind geboren en ze had een paar afwijkingen.
Dus ze heeft het best lang vol gehouden!
Ze was de laatste tijd een beetje ziek.
De ene keer at ze niet en de andere
keer floot ze niet en soms ging ze niet
drinken, En dat had Stevie best vaak
de laatste tijd. Wij hopen nu dat ze
het heel fijn heeft boven ons in de caviahemel,
En dat wij voor altijd aan onze lieve
Stevie zullen denken. En nooit zullen
vergeten!! En voor altijd in ons hart
blijft!! EN WIJ BLIJVEN HAAR MISSEN!!
Romy |
|
|
top
home |