De Grote Cavia: algemene en bijzondere informatie over cavia's.




































 

De pagina Caviahemel is ermee gestopt. Het Condoleanceregister Caviahemel is nog altijd actief. Je kunt hier vertellen over je overleden cavia en je krijgt altijd antwoord op je bericht.

Op alle foto's rust copyright, ongeacht of er wel of niet een copyrightvermelding op staat. De foto's mag je dan ook niet zonder toestemming van de makers gebruiken.

Caviahemel 1
Caviahemel 2
Caviahemel 3
Caviahemel 4
Caviahemel 5
Caviahemel 6
Caviahemel 7
Caviahemel 8

Caviahemel 9
Caviahemel 10
Caviahemel 11
Caviahemel 12
Caviahemel 13
Caviahemel 14
Caviahemel 15


Björn over zijn cavia's:



Op 30 december 2008 is Haike helemaal onverwachts overleden.
Het is zo jammer dat ze het nieuwe jaar niet meer heeft kunnen meemaken.
Op 3 maart 2009 zou ze 6 jaar geworden zijn.
We weten nog steeds niet wat de oorzaak van haar dood zou kunnen zijn, omdat ze nog kerngezond leek op die dag zelf.
Misschien is ze gestorven door eenzaamheid.

Tot 1 september 2007 leefde ze nog samen met haar broer Skip, die toen is gestorven aan een longontsteking. Skip heeft heel veel meegemaakt.
Hij heeft een gebroken poot gehad en is toen volledig hersteld, hij heeft ook een operatie voor castratie moeten ondergaan. De laatste jaren van z'n leven had hij last van z'n ogen, die wegzakten. Ik herinner me nog dat Haike z'n ogen dan verzorgde.
Dat was mooi om te zien hoe goed ze voor elkaar zorgden. Toen Skip stierf zat Haike dagenlang weggedoken in haar hokje. Na enkele maanden werd ze pas weer de oude.
Daarna leek het alsof ze het niet zo erg meer vond om alleen te leven. Ze rende dan weer vrolijk rond.

Het is echt vreemd dat ze dood is gegaan. Ik mis haar heel erg.
Ze liggen naast elkaar begraven in onze tuin onder een grote treurwilg.
Ik hoop dat ze nu allebei in de caviahemel samen zijn en gelukkig zijn.

Björn


Chris en Astrid over hun cavia:



Ons lieve meisje Sjappie is vandaag overleden. Ze was 6 jaar oud.
We gaan haar zo missen.
Ach, we zagen het aankomen. Steeds vaker was ze rustiger en ze werd kaal op haar ruggetje.
Maar toch, nu het zo ver is komt de klap toch best hard.
Ze was onze ElvisMadonna, want ze had de lok van Elvis en de moedervlek van Madonna.

We zullen haar missen, maar ze is nu samen met haar 'grote zus': onze in 2006 overleden konijn.

Chris en Astrid
 

 

Daniëlle  over haar cavia:



Adje is bij ons gekomen op 21 juni  2006.
Hij was toen al 2  en een half jaar.

Het gezin waar hij bij woonde gaf hem verkeerd eten en afval en eigenlijk niks gezonds.
Hij was een heel mager en schuw dier, doodsbang voor mensen.
Het gezin ging verhuizen naar het buitenland en kon Adje niet meenemen.
Ik wilde hem wel hebben en heb hem ook gekregen en ben hem samen met mijn broertje en vader en moeder gaan verzorgen.
Wij praatten de hele tijd tegen hem en haalde hem ook uit zijn kooi.
Op een gegeven moment ging bij hem het knopje om en had hij door dat wij heel lief voor hem waren en dat hij veel en lekker gezonde dingen kreeg.
Adje werd een lieve zachtaardig, knuffelbare cavia en deed alles om aandacht van ons te krijgen, dat lukte natuurlijk altijd.
Hij gaf je kleine likjes overal waar hij je maar raken kon.
Hij was heel erg gelukkig en groot en sterk geworden.
Hij was goede maatjes met onze grasparkiet, die mist hem nu heel erg net als wij.

Gisterenavond ging hij ineens zachtjes piepen en hij dronk ook al een dag niet meer. Wel likte hij water van mijn moeders vingers.
Adje had het best zwaar die avond. ’s Nachts is hij om 2.30 uur in zijn
slaap gestorven. Hij lag heerlijk op zijn buikje met een achterpootje naar achter.

Wij zijn allemaal heel verdrietig.
Zijn nachthokje hebben we een bodem gegeven en daar hebben we zijn favoriete hooi in gelegd en daarboven op ligt Adje.
Zijn liksteen en knaagsteen hebben we bij hem gelegd.
Mijn moeder heeft hem opgebaard waar eerst zijn kooi stond.
Mijn broertje en ik zijn een grote kei aan het beschilderen en daar schrijven wij zijn naam op en dan begraven we Adje op een mooi plekje in de tuin.

Ik denk wel dat hij heel gelukkig bij ons was!

 


Gilbert over zijn cavia:

Mijn cavia is overleden door een onbekende ziekte, hij was niet meer te helpen en was erg ziek. De laatste dagen van zijn leven heeft hij alleen maar in zijn kooi gelegen. Ik schrok me rot toen hij opeens uit de kooi sprong en zo op de grond belandde. Hij was, toen ik hem opraapte, al dood. Zijn naam was Pieppiep, omdat hij zoveel piepte.
  
Gilbert

 

 

Gino over zijn cavia:

Mijn maatje Snuffie is overleden op zondag 30 november 2008 op 7 jarige leeftijd.
Snuf leefde met 2 jongere cavia's in een grote kooi, ze hadden nooit ruzie. Snuffie was als een soort moeder voor de 2 kleinere, Knuffie en Scruffie. Vorig jaar kreeg Snuffie een paar kale plekjes maar verder ging het goed. Toen de kale plekjes weg waren, werd zij een beetje mager.

Een half jaar geleden begonnen de kale plekjes weer terug te komen. Maar daar bleef het bij, verder was er niks aan de hand en het werd niet erger. Nu ongeveer 2 weken geleden ging ik naar de kooi om m'n 3 meisjes fruit te geven. Ik keek het hokje naar binnen en zag dat er bijna niks meer van Snuf over was.

In 1 nacht tijd waren bijna al haar haren uitgevallen en was ze zo dun als maar kan. Toen ik haar met een handdoek (om haar geen pijn te doen) oppakte woog zij misschien net iets van 140 gram. Zij kon niet meer zelf drinken en eten, en ik heb haar handmatig het flesje gegeven en ook gevoerd. Ze dronk en at heel goed. Toen ik haar terug had gezet viel zij om. Ik dacht het is gedaan met haar maar toen kroop ze rustig terug (heel langzaam) het hok in. Na een paar dagen handmatig eten en drinken geven ging het stukken beter met Snuf. Ze at weer zelf, dronk zelf en rende weer.

Ik zag dat Snuf wilde blijven leven en er alles aan deed om bij ons te blijven.
Helaas is het niet gelukt. Toen ik op 30 november 2008 een kijkje ging nemen zag ik dat Snuf overleden was. En dit is niet het enige, Knuffie is ook besmet geraakt en begint langzaam kaal te worden. Ik zal er alles aan gaan doen om goede medische zorg te krijgen voor Knuf.

Snuffie, je zal altijd in mijn hart blijven. We zullen je heel erg missen!
Denk eraan dat je mijn beste maatje was en dat zal je ook voor altijd blijven. Je hebt je rust verdient, je hebt nu geen pijn meer, je bent nu in een mooiere wereld waar het zonnetje altijd schijnt en je altijd lekker buiten bent en lekker kunt eten en spelen.

Vaarwel mijn maatje, ik zal altijd van je houden!

Met veel liefs,
je beste vriend Gino
 


Jorana over haar cavia:



Dit is Pikkie, mijn cavia.
Hij is 6 jaar geworden en hij zou bijna 7 worden.
Hij stief op 23-12-08, een week voor 2009.
Ik was bang dat ik het niet aan kon, dat ik 2009 niet in m'n eentje zou kunnen vieren.
Pikkie was bij mij thuis geboren en de enige mannetjescavia die we hadden. Hij was ook de oudste cavia die we hebben gehad en hij was de speciaalste.

Ik had altijd het gevoel dat hij me trooste, als ik huilde, me hielp, wanneer ik het nodig had en luisterde als ik iets te vertellen had.
Ik was niet bij zijn begrafenis omdat ik het niet aan kon.
Mijn vader heeft hem voor mij begraven, bij ons, aan de overkant.
Ik heb nog veel verdriet om hem... maar hij moet weten dat ik hem nooit zal vergeten!

Jorana


 

Julie over haar cavia:



Vlekje was een heel lieve, dikke cavia.
Hij hield niet zoveel van lopen maar hij vond het altijd heerlijk om in de tuin te zitten gras eten.
Hij was superlief en is 8 jaar oud geworden!
Het ging op het laatst niet meer goed met hem, hij had een tumor in zijn lijf.
Hij heeft het gelukkig nog 2 maanden volgehouden.

We missen je!


Mariska over het overlijden van de cavia van haar collega:



Hoi,

Wilt u zo vriendelijk zijn om de cavia Kiki van mijn collega te plaatsen?

Haar cavia is gisteravond overleden en ze is er echt kapot van.

Ze is dan ook niet in staat om zelf dit bericht te sturen.

Alvast vriendelijk bedankt!

Mvgr,
Mariska

 

Naomi over haar cavia:



Mijn cavia heet Lotje.
Zij was ongeveer een jaar en twee maanden.
Zij is 25 maart doodgegaan.
Denkelijk aan een longontsteking.
Dat vind ik heel erg, ik moet er vaak van huilen en ik denk er de hele dag aan.

Zij heeft ongeveer een jaar geleden een nestje gekregen van vier cavia's.
Twee cavia's zijn al dood van dat nestje.
Een hebben we gehouden en een weg gedaan.
Zij was altijd een hele lieve cavia.

Ze was een knuffeldier.
Zij zorgde altijd heel goed voor haar kinderen.
Wij gaan haar dadelijk begraven.
Ik hoop dat ze nu gelukkig is in de caviahemel.

Xxx en tranen van Naomi  


Serena over haar cavia:



Dit is mijn lieve cavia Baby, het was een apart geval. Mijn andere cavia was al een tijdje heel erg dik, maar hij at ook heel veel dus we dachten dat het gewoon door het vele eten kwam.
Maar op een middag liep ik naar de WC en kwam ik voorbij de caviakooien, ik keek naar mijn cavia en zag daar iets wits naast zitten, ik riep mijn cavia zodat-ie naar me toe kwam lopen, en ja, hoor daar zat-ie, Baby, een klein wit caviaatje!

Mijn cavia bleek al zwanger te zijn toen we hem in de dierenwinkel kochten. Baby is ook de reden dat we van 2 naar 8 cavia's zijn geweest. Hij was een mannetje maar we kwamen daar pas veel te laat achter, en ja met 2 jonge meiden in huis kun je die schattige kleintjes echt niet weg doen!

Baby is altijd samen met zijn moeder mijn favoriet geweest. Hij had mooi wit lang haar en mooie rode ogen. Hij vond het ook geweldig om in bad te gaan, lekker in een warm bad en daarna lekker fohnen! Op een zondagmiddag pakte ik hem om er lekker mee te kroelen, en hij deed toen al een beetje raar hij maakte rare geluidjes en piepte veel wat hij nooit deed. Ik zette hem na een tijdje terug en een aantal minuten later werd ik door mijn vader naar beneden geroepen, Baby was dood...

Ik kon er met mijn pet niet bij en dacht eerst zelfs dat het mijn schuld was, maar dat was natuurlijk niet zo, toen we hem gingen bekijken om naar een mogelijke oorzaak te kijken zagen we dat zijn buik dik was en een beetje zwart dit was mogelijk de oorzaak. Het gaf me een goed gevoel dat Baby met liefde is gestorven, ik heb daarvoor nog met hem gekroeld dus hij weet dat ie geliefd was, en heeft waarschijnlijk ook geen pijn gehad. Baby heeft nog geen jaar mogen worden...

Lieve Baby, ik hoop dat je het daar naar je zin hebt en lekker kan spelen met alle andere cavia's, ik mis je nog steeds verschrikkelijk maatje van me!


 

Dinand en Natasha over hun cavia:



Sjaak was een eigenzinnige, grote en lieve cavia. Hij was altijd actief en betrokken bij wat er in huis gebeurde. Ook ging hij vaak mee op vakantie of uit logeren. Sjaak was dol op witlof, hier at hij iedere dag van. Op een gegeven moment ging het minder goed met Sjaak, hij kreeg een grote kale plek op zijn vacht en at minder. Een anti-schimmel kuur en een anti-bioticumkuur hielpen hem er weer bovenop en zijn vachtje herstelde goed.

Sjaak bleef wat mankeren en toch nog onverwacht is Sjaak op 3 juni overleden. We wisten wel dat hij niet lekker was, maar we wisten niet dat hij zo ziek was.

We blijven ons Sjaak herinneren als het vrolijke en actieve knaagdier dat hij was.

Vaarwel Sjaak...  


Familie de Kok over hun cavia:

Op 9 december 2008 is onze cavia Schnabbel overleden aan een hartaanval.
Hij had nooit ergens last van gehad, behalve dan dat hij een extra teentje aan zijn achterpootje had.
Met 11 maanden en 2 dagen is onze Schnabbel niet echt oud geworden, maar in zijn broertje Tommie (die nu erg bang en verlegen is, terwijl hij dat eerst niet was) zit nog altijd iets van hem...
   
Familie de Kok

 

 

Caroline over haar cavia:



Op maandagavond 13 juli om kwart voor zeven is onze lieve vrouwtjescavia Misty, 3,5 jaar oud, overleden. Zij was degene die het hok deelde met Didi, die al eerder is overleden. Misty was een vrolijke, spontane cavia, waar ik een hele goede band mee had, ze was geliefd bij iedereen!

Ze vermagerde opeens heel erg, en ze kon niet meer eten We zijn meteen naar de dierenarts gegaan, en het bleek dat haar kiezen niet in orde waren, en later bleek ook dat haar hele gebit niet in orde was, en dat het het beste voor haar was, haar te laten inslapen. Want anders zou ze iedere maand naar de dierenarts moeten gaan om haar kiezen te laten knippen, maar dat hielp ook niet, en daarom hebben we haar tijdelijk moeten voeren met vloeibaar voedsel.

Ze bleef ondanks haar gebitsafwijking, nog even levendig en schattig als ze altijd was. Toen haar hele gebit schots en scheef stond, hebben we besloten haar die avond in te laten slapen. Ze kreeg 2 spuitjes, want ze was een sterke cavia. Ze deelde haar hok met Knorretje, een hele lieve cavia.  

MISTY, IK HOUD VAN JE, IK WILDE JE NOG LANG BIJ ME HOUDEN, MAAR HET IS BETER ZO VOOR JE, JE LIJDT GEEN PIJN MEER!

LIEFS,

CARO EN KNOR


Colinda over haar cavia:

Ook mijn cavia is overleden.
Toen ik mijn cavia had was ze heel levendig en speelde ze altijd met haar balletje dat rinkelde. Ze ging op haar huisje zitten op en af.

Tot op een dag begon ze naar in een hoekje te zitten ze wilde niets meer; geen eten geen drinken Kort daarna pakte ik haar beet om eens lekker met haar te kroelen omdat ik wist dat er iets mis was vervolgens wist ik dat ze bij mij wilde zijn omdat ze wist dat er iets zou komen.

Een half uur later begon ze opeens haar bek helemaal wijd open te trekken 2 x. Ik wist 1 ding ze kreeg geen lucht meer, ik vond het zo zielig. Ze bleef bij me want ze wist dat het veilig was. Vlak daarna is ze op mijn schoot overleden. Ik weet niet wat ze precies voor ziekte had we denken epeleptie.

Colinda

 

Demi over haar cavia:

 
lieve kleine schat,
je weet dat ik van je hou
we hebben samen geweldige tyden gehad samen
met je zusje Cleo
maar nu is de tijd gekomen na vijf jaar
jij en ik zijn niet gek
ook jij weet dat het niet meer gaat zoals toen
en als ik je voel, dan klopt het niet
je bent veel te dun!
en we weten dat we er niks aan kunnen doen
ook al doe je hard je best
en lieve Punkie
weet dat ik altijd van je houd
en neem mijn tranen mee als je gaat
zodat ze in de hemel weten hoeveel er van
je is gehouden
je bent op hè?
ga maar schat
het is goed zo
dikke kus en knuffel
je maatje voor altijd
Demi
 
RIP PUNKIE 16-07-2009
ALTIJD IN ONS HART


Isa over haar cavia:

Mijn cavia Buffy is gestorven op 27-02-07

Hij zat samen in een kooi met mijn andere cavia Leeuwtje
Eerst zagen we niet dat hij niet eten omdat leeuwtje wel at
Maar toen zagen we hem ook nooit meer drinken
We gingen met hem naar de dierenarts maar die wist ook niet wat hij had
hij gaf hem antibiotica
Toen hadden we hem apart gezet op mijn kamer
Maar het ging niet beter
We wouden 3 dagen later weer naar de dierenarts ik pakte hem op en hij
klapte helemaal dubbel alsof hij geen botten had
Gelukkig sliep hij toen hij dood ging
Waarschijnlijk had hij longontsteking maar we weten het nog steeds niet

Gr je baasje Isa en je vriendje Leeuwtje

 


Jesse en Penny over hun cavia:

Mijn cavia Bijou is gestorven op 26 september 2009, ze was bijna 5 jaar oud en een schattige lieve cavia. Ze was goudbruin met beige en wit. Gisteren ontdekte we dat ze waterige poep had en er lag op sommige plekjes een klein beetje bloed in haar kooi.

Van de dierenarts moesten we het even aankijken, maar we hadden er geen goed gevoel over. Vanmorgen lag ze dood in het huisje en haar cavia-vriendinnetje Penny lag dicht tegen haar aan, zij moet nu alleen verder en dat is voor haar ook niet makkelijk, want ze zijn al die tijd samen geweest.

We hebben haar begraven onder de perzikboom in de tuin, we gaan haar erg missen, daaag lieve Bijou...

Knuffels en een kusje van je baasje Jesse en Penny




Joline over haar cavia:

Mijn lieve Jerry is plotseling overleden.
We hebben hier veel verdriet om.
Hij was altijd zo opgewekt en hij vond het leuk om in de tuin te scharrelen met z'n vriendje.
Die lieve geluidjes die hij maakte als hij werd geaaid... hij was echt een knuffelbeer
Hij voelde zich veilig als hij lekker hoog in je nek zat.
Dat mis ik nu zo...

Lieve Jerry is zal je nooit vergeten!
Je zal altijd bij me blijven, je was de liefste en mooiste cavia ooit!

 

Judith over haar cavia's:



Maart 2004 heb ik met twee weken tussentijd twee vrouwtjes gekocht van acht weken oud. In het begin was het hommeles in de kooi. Frummeltje was koningin van de kooi. Schaapje mocht niet in het paars/witte konijnenpaleis slapen.
Gelukkig is dat na verloop van tijd helemaal goedgekomen en werden ze dikke maatjes. Schaapje heeft door een longaandoening in januari 2008 een inslaapindicatie gekregen. Nee, een marathon zat er niet meer in maar nog wel een prima leven. Ze heeft er nog anderhalf jaar weten uit te halen.
Onverwacht is de gezondere Frummeltje haar op 23 juli 2009 voor gegaan naar de caviahemel. Schaapje is op 26 augustus 2009 ingeslapen.
Ze zijn nu vast samen.
Ik mis ze nog iedere dag!
 


Klaasje over zijn hamster:



Ik wou  al de hele tijd dat ik een leuk  plekje voor mijn hamster zou vinden.
En er iets leuks mee doen.
Mijn huisdier is wel niet een cavia.
Ik heb wel cavia' s maar die zijn niet dood.
Mijn hamster wel en ze was nog maar 4 maanden.
Ik zou het uitleggen. Ik ging spelen met Cem en toen kon ik Micky niet vinden. We hebben alles over hoop gehaald.
Pappa, die vond haar in een een muizengifdoosje. We gingen heel snel naar de dierenarts.
Het ging toen beter. Maar na vijf dagen ging ze dood...

Klaasje


 

top      home